Nawrot polny (Lithospermum arvense L.) Rośliny te szczególnie często spotyka się na glebach wapiennych, takich, jak rędziny kredowe i inne. Z rodziny szorstkolistnych. Roślina jednoroczna osiąga wysokość 15-50 cm., wzniesiona. Kiełkuje od wczesnej wiosny do jesieni. Łodyga na ogół rozkrzewiona, posiada 2-3 rozgałęzień, jest krótko i szorstko owłosiona, stosunkowo rzadko ulistniona. Kwiaty lejkowate o białej koronie przechodzącej w błękitną, niebieską lub fioletową gardziel. Liście są owłosione i posiadają widoczny nerw centralny. W Polsce spotykany na suchych, słonecznych zboczach i usypiskach. Do celów leczniczych stosuje się owocki nawrotu zawierające duże ilości soli mineralnych, głównie rozpuszczalną w wodzie krzemionkę i związki wapnia. Używane (najczęściej w tradycyjnej medycynie chińskiej) jako środek moczopędny, zalecany w leczeniu kamicy moczowej. Stosuje się także jego ziele przy dolegliwościach wieku podeszłego, zwłaszcza przy miażdżycy, oraz w zaburzeniach miesiączkowania i menopauzy. Korzenie nawrotu są naturalnym barwnikiem stosowanym do otrzymywania czerwonego, niezwykle trwałego koloru. Nasiona zachowują żywotność przez 13- 16 lat.